Λόγος στην πόρνη που άλειψε με μύρο τα πόδια του Χριστού, Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

Προσέξτε λοιπόν, ω φιλόχριστοι, να νοήσετε και να απολαύσετε την καλή διήγηση της καλής γυναικός, πώς πήγε έως εκεί, όπου ήθελε, χωρίς να την καλέσουν, πώς πλησίασε εκεί που καθόταν ο Κύριος και του εξομολογήθηκε εξ όλης της καρδίας της, όσα έπραξε. Να δείτε πώς δεν ντράπηκε ούτε φοβήθηκε η ανδρειωμένη στην ψυχή, ούτε την ταραχή των υπηρετών, ούτε την κατηγορία των όσων βρίσκονταν εκεί.

Δεν τα σκέφτηκε αυτά η γυναίκα, αλλά σκέφτηκε και είπε στον εαυτό της, αν δεν κάνω πραγματικά το πρόσωπό μου σαν σιδερένιο ή χάλκινο, δεν θα μπορέσω να σωθώ. Τώρα είναι καιρός να σπεύσω, να δοκιμάσω κάθε τρόπο πάνω και κάτω, τώρα είναι καιρός να νικήσω εκείνον που με πολεμούσε έως τώρα, για να λάβω από τον φιλάνθρωπο Θεό τον στέφανο της νίκης. Τόσον καιρό άρεσα στους ανθρώπους, τώρα είναι πρέπον να αρέσω και του Θεού μου του Αγίου, με ψυχή καθαρή και πίστη αγία, να καθαρισθώ δι’ Αυτού. Για την μισητή αμαρτία άρεσα στους ανθρώπους, τώρα ας αρέσω στον ευεργέτη μου για την μετάνοιά μου. Ποιόν όμως να πάρω συντροφιά σ’ αυτήν την καλή μου παρακίνηση, για να βρω παρρησία, να πετύχω τον καλόν μου σκοπό; Μου φαίνεται καλό να πάρω ένα ελάχιστο δώρο, να Του το προσφέρω και βαστώντας αυτό στα χέρια μου να πάω προς Αυτόν και αν με αποδιώξει, τότε ας γνωρίζω ότι δεν είμαι άξια να λάβω συγχώρηση των αμαρτιών μου.

Αυτήν λοιπόν την παρακίνηση έχοντας η θαυμαστή γυναίκα, περίμενε τον καιρό και είχε στην ψυχή της σφοδρή επιθυμία να πλησιάσει τον Χριστό, και αγκαλιάζοντας τα πόδια Του να τα φιλήσει με ζήλο

 

Απόσπασμα  από το Λόγος του Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος   στην πόρνη που άλειψε με μύρο τα πόδια του Χριστού,