Ἅγιος Σιλουανός: Ὁ καθένας θά δοξαστεῖ κατά τό μέτρο τῆς ἀγάπης του!
Ὁ Κύριος μᾶς ἔδωσε τήν ἐντολή νά ἀγαπᾶμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον. Αὐτή εἶναι ἡ ἀληθινή ἐλευθερία: ἡ ἀγάπη γιά τό Θεό καί τόν πλησίον. Ἐδῶ βρίσκεται καί ἡ ἐλευθερία καί ἡ ἰσότητα.
Στήν κοσμική τάξη εἶναι ἀδύνατο νά ὑπάρξει ἰσότητα – αὐτό ὅμως δέν ἔχει σημασία γιά τήν ψυχή. Δέν μπορεῖ νά εἶναι ὁ καθένας βασιλιάς ἤ ἄρχοντας, πατριάρχης ἤ ἡγούμενος ἤ διοικητής. Mπορεῖ ὅμως ὁ καθένας, σέ ὅποια τάξη κι ἄν ἀνήκει, ν’ ἀγαπάει τό Θεό καί νά εἶναι εὐάρεστος σ’ Ἐκεῖνον – κι αὐτό εἶναι τό σπουδαῖο. Καί ὅσοι ἀγαποῦν περισσότερο τό Θεό στή γῆ, θά ἔχουν περισσότερη δόξα στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν καί θά εἶναι πιό κοντά στόν Κύριο. Ὁ καθένας θά δοξαστεῖ κατά τό μέτρο τῆς ἀγάπης του.
Ἡ θεία χάρη δέν ἀφαιρεῖ τήν ἐλευθερία, ἀλλά συνεργεῖ μόνο στήν ἐκπλήρωση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ. Ὁ Ἀδάμ βρισκόταν στήν κατάσταση τῆς χάριτος, ἀλλά δέν τοῦ ἀφαιρέθηκε τό αὐτεξούσιο. Oἱ ἄγγελοι παραμένουν ἐπίσης στό Ἅγιο Πνεῦμα, ἀλλά δέν τούς ἔχει ἀφαιρεθεῖ ἡ ἐλεύθερη βούληση.
Ὁ Κύριος ἔδωσε στή γῆ τό Ἅγιο Πνεῦμα· καί ὅσοι τό ἔλαβαν, αἰσθάνονται τόν παράδεισο μέσα τους.
Ἴσως πεῖς: “Γιατί λοιπόν δέν ἔχω κι ἐγώ μιά τέτοια χάρη;”. Ἐπειδή ἐσύ δέν παραδόθηκες στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἀλλά ζεῖς σύμφωνα μέ τό δικό σου θέλημα.
Παρατηρῆστε ἐκεῖνον πού ἀγαπάει τό θέλημά του: Δέν ἔχει ποτέ εἰρήνη στήν ψυχή του καί δέν εὐχαριστιέται μέ τίποτα. Γι’ αὐτόν ὅλα γίνονται ὅπως δέν θά ἔπρεπε. Ὅποιος ὅμως δόθηκε ὁλοκληρωτικά στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἔχει τήν καθαρή προσευχή καί ἡ ψυχή του ἀγαπάει τόν Κύριο.
Πηγή “Γνωριμία με τον Θεό” Ι.Μ. Παρακλήτου Ωρωπού
«Τὸν 7ο αἰώνα ὑψώθηκε πανηγυρικὰ ὁ τίμιος Σταυρὸς στὰ Ἱεροσόλυμα, γιὰ νὰ τὸν δεῖ καὶ νὰ τὸν προσκυνήσει ὅλος ὁ λαός. Ἐκείνου τοῦ γεγονότος ἀνάμνηση εἶναι ἡ τελετὴ τῆς ὑψώσεως τοῦ Σταυροῦ, ποὺ γίνεται κάθε χρόνο, στίς 14 Σεπτεμβρίου, στοὺς ἐνοριακοὺς καὶ μοναστηριακοὺς ναούς. Αὐτὴ ἠ Ὓψωση, ὅμως, εἶναι ἐξωτερική. Ὑπάρχει, θὰ λέγαμε, καὶ μία πνευματική Ὓψωση τοῦ Σταυροῦ πού συντελεῖται μέσα στὴν καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου.
τουςαὐτὸν τὸν Σταυρὸ καὶ τὸν κρατοῦν ὑψωμένο σὲ ὅλη τους τὴν ζωή. Ἔτσι εἶναι, ἄραγε; Ὁ καθένας ἂς ρωτήσει τὴν συνείδησή του. Καὶ μακάρι νὰ μὴν πάρει τὴν ἀπάντηση· «Ἐσὺ κάνεις τὰ σαρκικά σου θελήματα καὶ ὑπακούεις στὶς ἐπιθυμίες σου. Ὁ σταυρός σου δὲν εἶναι ὑψωμένος, ἀλλὰ ριγμένος στὸν λάκκο τῶν παθῶν, ὅπου σαπίζει ἀπὸ τὴν καταφρόνια καὶ τὴν ἀμέλειά σου».
πηγές. Ὁ Άγιος Κοσμάς, ο οποίος αποτελεί τον αρχαιότερο γνωστό Ερημίτη της Κρήτης, ανήκει στην κατηγορία των ασκητών πού αφιερώθηκαν στον Θεό με βαθιά άσκηση περνώντας το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του ως σπηλαιώτης σε σπήλαιο της Κρήτης.
Όπως συνάγεται από τη βιογραφία του, στο ίδιο σπήλαιο όπου έζησε και ασκήθηκε, ενταφιάστηκε μετά την κοίμησή του. Οι πιστοί προκειμένου να τιμήσουν τον Άγιο, μετέφεραν το σκήνωμά του σε πόλη. Παρατήρησαν, όμως ότι όσο χρονικό διάστημα περίπου για τρία χρόνια το σώμα του Αγίου Κοσμά του Ερημίτη βρισκόταν στην πόλη μακριά από τον τόπο της άσκησής του, επικράτησαν ανομβρίες με αποτέλεσμα να χαθούν τεράστιες σοδειές σιτηρών.
Την κατάσταση αυτή οι άνθρωποι την απέδωσαν στη μεταφορά του λειψάνου του Αγίου μακριά από την περιοχή που ασκήτεψε. Αποφάσισαν να επιστρέψουν το λείψανό, στο σπήλαιο της άσκησής του. Μετά την επιστροφή στο σπήλαιο, σταμάτησε η ξηρασία, έπεσε άφθονη βροχή και η γη χόρτασε από νερό.
Το λείψανο παρέμεινε στο σπήλαιο αυτό συνεχίζοντας να τιμάται από τους πιστούς. Το έτος 1058, Βενετσιάνοι έμποροι έκλεψαν το σκήνωμα του από το σπήλαιο που βρισκόταν και το μετέφεραν στη Βενετία, στο γνωστό Νησί του Αγίου Γεωργίου του Μείζονος και τοποθετήθηκε σε ένα αλτάρι. Τον Οκτώβριο του 2018, ύστερα από μακροχρόνιες προσπάθειες, επιτεύχθηκε η επιστροφή μέρους του ιερού λειψάνου του στην Κρήτη, το οποίο αποθησαυρίζεται στην Ιερά Μονή Κουδουμά.