Αγία Πελαγία η Τηνία: Η εύρεση της εικόνας της Παναγίας της Τήνου

/in /by

8 Ιουλίου 1822, ξημέρωμα Κυριακής: Η Γερόντισσα Πελαγία η Τηνία αναπαύεται στο κελί της, στο Μοναστήρι της Κυρίας των Αγγέλων στο Κεχροβούνι. Στον ύπνο της βλέπει μεγαλόπρεπη γυναίκα, λουσμένη με φως να της λέει ότι δεν αντέχει άλλο να είναι θαμμένη και να της υποδεικνύει το σημείο (χωράφι του Δοξαρά) και τον άνθρωπο (Σταματέλλο Καγκάδη) που θα πρέπει να συναντήσει για να ξεκινήσει άμεσα η αποκάλυψή της.

9 Ιουλίου 1822: Τρομαγμένη και αναστατωμένη ξυπνάει και κατευθύνεται προς την Καθέδρα του Μοναστηριού όπου η Θεία Λειτουργία έχει ξεκινήσει. Παραμένει σκεπτική και δεν αναφέρει τίποτα για το όνειρο, πιστεύοντας ότι θα δοθεί και δεύτερο σημάδι αν είναι γραφτό.

16 Ιουλίου 1822: Ξημερώνει πάλι Κυριακή. Το ίδιο όνειρο, με τα ίδια λόγια επανέρχεται. Η μοναχή και πάλι δεν αναφέρει το όνειρο.

23 Ιουλίου 1822: Στο όνειρο που επαναλαμβάνεται για τρίτη συνεχόμενη Κυριακή. Η άγνωστη επισκέπτρια σε πιο αυστηρό τόνο, της υπαγορεύει να ξεκινήσει άμεσα τις εργασίες για την εύρεση της εικόνας και τη δημιουργία του ναού της. Η Πελαγία τρομαγμένη την ρωτάει ποια είναι. Ξυπνάει, το κελί της είναι πλημμυρισμένο με φως και εξακολουθεί να βλέπει τη μορφή της και ακούει το “Ευαγγελίζου γη χαράν μεγάλη”. Οι καμπάνες για τον Όρθρο του Μοναστηριού χτυπάνε και οι αμφιβολίες της έχουν διαλυθεί. Μετά τη Θεία Λειτουργία συναντάει την Ηγουμένη της μονής, Μελανθία και της εξιστορεί τα όσα έχουν συμβεί. Με τη σύμφωνη γνώμη της, κατευθύνεται προς το χωριό Καρυά για να συναντήσει τον Σταματέλλο Καγκάδη (επίτροπο της Μονής), ο οποίος ακουει με έκπληξη και χαρά τα γεγονότα και μαζί τα ανέφερουν στον Επίσκοπο Τήνου Γαβριήλ.
Ο Γαβριήλ χτύπαει τις καμπάνες και συγκέντρωνει τον τηνιακό λαό στον Μητροπολιτικό Ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, όπου συγκινημένος ιστορεί τα οράματα της Πελαγίας και καλεί του Τήνιους να ξεκινήσουν τις έρευνες. Οι αντιδράσεις είναι ενθουσιώδεις και οι ανασκαφές ξεκινούν άμεσα.

2 Σεπτεμβρίου 1822: Οι εντατικές έρευνες συνεχίζονται και αποκαλύπτεται τμήμα αρχαίου τείχους. Όλοι πιστεύουν ότι η αποκάλυψη της εικόνας είναι κοντά. Διαψεύδονται όμως και συνεχίζουν απογοητευμένοι. Ο αρχικός ενθουσιασμός έχει μετατραπεί σε δυσπιστία και οι κάτοικοι αρχίζουν ο ένας μετά τον άλλο να εγκαταλείπουν και να επιστρέφουν στις εργασίες τους με τελευταίο τον Σταματέλλο Καγκάδη. Λίγο καιρό μετά η πανούκλα εμφανίζεται στην Τήνο και απλώνεται από τη Χώρα μέχρι τον Πάνορμο που μετράνε αρκετά θύματα. Η ασθένεια φτάνει και στην οικογένεια του Καγκάδη ο οποίος παρακαλεί τον Επίσκοπο Γαβριήλ να ξεκινήσουν πάλι τις ανασκαφές.

25 Νοεμβρίου 1822: Οι έρευνες ξεκινούν και πάλι, με βάρδιες. Οι κάτοικοι κάθε χωριού εργάζονται μία ορισμένη ημέρα και κάθε Δευτέρα αναλαμβάνουν οι κάτοικοι της Χώρας. Οι έρευνες παραμένουν άκαρπες και ο Γαβριήλ αποφασίζει να εκτελέσει την επιθυμία και να κτίσει το Ναό.

1 Ιανουαρίου 1823: Μετά τη Λειτουργία έχει οριστεί Αγιασμός και τελετή κατά την οποία ο Μητροπολίτης θα τοποθετήσει συμβολικά το θεμέλιο λίθο του Ναού. Φτάνοντας στο χωράφι διαπιστώνουν ότι δεν έχουν προβλέψει νερό για τον Αγιασμό. Ένα παιδί παρατηρεί ότι το μέχρι πρόσφατα ξεροπήγαδο είναι γεμάτο, γεγονός που θεωρείται προοίμιο του θαύματος της ευρέσεως της Αγίας Εικόνας της Παναγίας. Ο Ναός που θα χτιστεί θα ονομαστεί Ζωοδόχος Πηγή. Με τη συμβολή όλων των ντόπιων που βοηθούν στην ανέγερση και με τις οικονομικές ενισχύσεις, ο Ναός ολοκληρώνεται χωρίς όμως η εικόνα να έχει βρεθεί. Οι έρευνες συνεχίζονται.

30 Ιανουαρίου 1823: Γιορτή των Τριών Ιεραρχών. Μετά τη Θεία Λειτουργία είναι η σειρά των κατοίκων του Φαλατάδου να συνεχίσουν το έργο των ανασκαφών. Κατά τη διάρκεια τους, η αξίνα του Μανώλη Μάτσα (ή Σπανού) χτυπάει ένα κομμάτι ξύλου. Του κινεί την περιέργεια, το καθαρίζει και αντικρίζει τη μορφή της Θεοτόκου. Μετά τους πανηγυρισμούς η γύρω περιοχή ψάχνεται εξονυχιστικά και το άλλο μισό της εικόνας με τη μορφή του Αγγέλου αποκαλύπτεται. Ενώνουν τα κομμάτια και ταιριάζουν. Είναι η εικόνα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, η εικόνα της Παναγίας Τήνου!
Όλο το νησί πανηγυρίζει, οι καμπάνες χτυπούν και το νέο διαδίδεται ταχύτατα. Η εικόνα εκτίθεται σε λαϊκό προσκύνημα. Οι κάτοικοι ξεκινούν από τα χωριά για τη Χώρα. Έχει νυχτώσει όμως και με τα φαναράκια βρίσκουν το δρόμο τους (το έθιμο με τα Φαναράκια πραγματοποιείται κάθε χρόνο αυτή τη μέρα). Η 30η Ιανουαρίου από τότε θα είναι ορόσημο για την Τήνο και την Ορθοδοξία.

2 Φεβρουαρίου 1823: Την ημέρα της Υπαπαντής του Χριστού πραγματοποιείται η πρώτη Θεία Λειτουργία στο Ναό της Ευρέσεως με τη συμμετοχή 30.000 πιστών που κατακλύζουν το Ναό και τους γύρω χώρους.

11 Σεπτεμβρίου 1970: Η Γερόντισσα  που έζησε μέχρι το 1834 ανακηρύσσεται επισήμως Αγία.

Πηγή Η ιστορία της Εύρεσης της Εικόνας της Παναγίας Τήνου βασίζεται στο βιβλίο του Μητροπολίτη Φθιώτιδας Νικολάου “Η Παναγία της Τήνου”, Γραφικές Τέχνες “Μέλισσα”, Αθήνα 2007

Έκοψαν την πρωτοχρονιάτικη πίτα οι Φίλοι της Ιεράς Μονής Κουδουμά

/in /by

Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία και φέτος η κοπή της Άγιο – βασιλόπιτα του συλλόγου Φίλων τής Ιεράς Μονής Κουδουμά.

Την Αγιοβασιλόπητα ευλόγησε ο Πρωτοσύγκελος της Ι. Αρχιεπισκοπής Κρήτης Αρχιμ. Βαρθολομαίος που εκπροσώπησε τον Αρχιεπίσκοπο Κρήτης κ. Ευγένιο ο οποίος ευχήθηκε κατάλληλα με την περίσταση.

Ο Ηγούμενος ευχαρίστησε όλους τους παριστάμενους για την αγάπη και στήριξη την οποία προσφέρουν στην ιερά μονή Κουδουμά.

Ο Ηγούμενος μεταξύ άλλων είπε: «Μετά από αυτά τα προκαταρκτικά θα ήταν σίγουρα ατυχή η εκδήλωση εάν δεν αξιοποιούσαμε τον χρόνο μας μαζί με την υλική τροφή και κοινωνική συναναστροφή και στην πνευματική οικοδομή εκείνη που δίνει ζωή χαρά ειρήνη στην καρδιά μας. Όλες οι ευχές για το νέο έτος και κάθε εορτή έχουν αυτό το ζητούμενο να αποκτήσουμε την υγεία την χαρά την ειρήνη και κάθε αγαθό στην ζωή μας. Όμως ξεχνάμε ότι όλα αυτά τα καλά ζητούμενα αγαθά δεν αγοράζονται ούτε κάπου πουλιόνται ώστε εύκολα να τα βρούμε αλλά χαρίζονται από την πηγή αυτών των αγαθών που είναι ο Χριστός μας και που εμείς καλούμαστε να τα καλλιεργήσουμε στην καθημερινή μας συναναστροφή.

Γι’ αυτό αν θέλουμε προκοπή και να περάσουμε το νέο έτος 2024 με αυτά τα αγαθά είναι ανάγκη όσο ποτέ (άλλωστε βλέπουμε αυτά τα οποία καθημερινά εξελίσσονται δίπλα μας ανάμεσα μας που θλίβουν τις καρδιές όλων μας) να συνδεθούμε με τον Χριστό να δώσουμε τόπο στην καρδιά μας για το Χριστό να περιορίσει εκείνος το κακό, με ταπείνωση να στραφούμε στο πρόσωπο του και με λαχτάρα να καταφύγουμε στο θέλημα του.

Ο χρόνος για όσο λίγο η πολύ τον έχουμε είναι ανάγκη να αξιοποιηθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ώστε να πούμε στο Χριστό μας Κύριε έλα να αλλοιώσει της υπάρξεις μας.

Φεύγοντας σήμερα από εδώ διασκεδάζοντας ή όχι ένα παρακαλώ να είναι το κέρδος να μην αφήσουμε το έτος ανεκμετάλλευτο με προσευχή καθημερινή έστω και 5 λεπτά 1440 λεπτά έχει το 24ωρο, 5 λεπτά με την ευχή Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με. Τακτικό εκκλησιασμό, μετοχή με ειλικρινή σωστή εξομολογήσει και κυρίως την θεία κοινωνία και να είστε σίγουροι, σας προκαλώ κάντε το, και θα διαπιστώσετε τα αποτελέσματα που σίγουρα όταν με ταπείνωση αγωνιστείτε θα είναι λαμπρά».

Κατόπιν η πρόεδρος του Συλλόγου ευχαρίστησε όλους τους χορηγούς όπως το Αρτοποιείο Επιούσιος που προσέφερε την πίτα αλλά και όλους του χορηγούς των δώρων για την λαχειοφόρο αγορά.

Η εκδήλωση πλαισιώθηκε από τα κρητικά μουσικά συγκροτήματα από τον Κρουσώνα των κ. Δ. Βερεράκη και Γ. Δρακογιαννάκη με τις συνοδείες τους που αφιλοκερδώς βρέθηκαν στην εκδήλωση όπως και το χορευτικό συγκρότημα του Παπαδόκωστα από τον Πύργο που όλοι μαζί πρόσφεραν την απαραίτητη ευχαρίστηση στην διασκέδαση με τους όμορφους χορούς και τις φιγούρες τους που έκαναν όλους να αισθανθούν άλλη μια φορά περήφανοι για την παράδοση της Κρήτης και τον πολιτισμό της.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους πολλοί πατέρες από την Ι. Μ. Γορτύνης και Αρκαδίας, την Ι. Αρχιεπισκοπή Κρήτης, εκπρόσωποι του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Λ. Αυγενάκη, ο Δήμαρχος Γόρτυνας Μιχάλης Κοκολάκης , ο κ. Μ. Καραμαλάκης, εκπρόσωποι από την Περιφέρεια Κρήτης, εκπρόσωποι όλων τον φορέων του τόπου μας και πάρα πολλοί άλλοι φίλοι της Ι. Μονής.

Οι παρευρισκόμενοι αντάλλαξαν ευχές για μια δημιουργική χρονιά με τη χάρη της Παναγίας της Κουδουμιανής και απόλαυσαν την υπέροχη φιλοξενία του κέντρου Κουρήτες και τα γευστικότατα εδέσματα που προσφέρθηκαν.

Θεοφάνεια στην Ιερά Μονή Κουδουμά

/in /by

Με μεγαλοπρέπεια εορτάστηκε στην Ιερά Μονή Κουδουμά η δεσπότικη εορτή των Αγίων Θεοφανείων. Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας πραγματοποιήθηκε στον αύλειο χώρο της Μονής ο Μέγας Αγιασμός και η κοπή της Βασιλόπιτας και στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε  ο καθαγιασμός των υδάτων με την ρίψη του Τιμίου Σταυρού στη θάλασσα.

«Βλέπει τόν πατέρα Νικηφόρο νά αἰωρῆται ὡς ἕνα μέτρο ἀπό τό ἔδαφος μέ τά χέρια ὑψωμένα καί νά προσεύχεται»

/in /by

«Ο πατήρ Ευμένιος έλεγε ότι, κάποιο βράδυ, αφού ετοίμασε τον πατέρα Νικηφόρο και τον έβαλε να κοιμηθή, πήγε κι αυτός στο κελλάκι του να αναπαυθή.

Δεν τον έπαιρνε, όμως, ο ύπνος. Είχε μια έντονη ανησυχία, μήπως κάτι δεν έκανε καλά, μήπως δεν έκλεισε καλά τη σόμπα. Αυτά και αλλά πολλά περνούσαν απ’ τον λογισμό του. Σηκώνεται, λοιπόν, και πηγαίνει στο κελλάκι του Παππούλη.

Για να μη τον ενοχλήση, αν τον είχε πάρει ο ύπνος, θεώρησε καλό να μη κτυπήση την πόρτα, ούτε να πη το “Δι’ ευχών των αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός, ελέησον ημάς” και να περιμένη την απάντηση από μέσα του “Αμήν”, όπως γίνεται μεταξύ μοναχών.

Ανοίγει σιγά-σιγά την πόρτα και, τι να δη; Βλέπει τον πατέρα Νικηφόρο να αιωρήται ως ένα μέτρο από το έδαφος με τα χέρια υψωμένα και να προσεύχεται.

 

Το πρόσωπό του έλαμπε υπέρ τον ήλιο. Μόλις αντίκρυσε αυτό το όντως φοβερό θέαμα ο πατήρ Ευμένιος, χωρίς να μιλήση καθόλου έκλεισε πολύ προσεκτικά την πόρτα και έτρεξε στο κελλάκι του.

Εκεί έπεσε με το πρόσωπο στο έδαφος και άρχισε να κλαίη με στεναγμούς, μήπως στενοχώρησε τον Παππούλη του που δεν κτύπησε την πόρτα και τον είδε σε αυτή την θαυμαστή στάση.

Αλλά έκλαιγε και από χαρά, διότι είδε ιδίοις όμμασι πόσο μεγάλος και ενάρετος ήτο ο πνευματικός του Πατέρας, ο πατήρ Νικηφόρος.

Το πρωί, που πήγε ως συνήθως για να τον διακονήση, του έβαλε εδαφιαία μετάνοια και του ζήτησε να τον συγχωρήση για το παράπτωμά του.

Εκείνος, με ένα ελαφρό μειδίαμα, τον συγχώρησε αμέσως και του είπε να μην φανερώση σε κανένα ό,τι είδε, όσο ο ίδιος θα ζούσε ακόμη.»

ΠΗΓΗ: Σίμωνος Μοναχού, Νικηφόρος ο Λεπρός της καρτερίας αθλητής λαμπρός, Β΄ Έκδοσις, Εκδόσεις «Ο Άγιος Στέφανος», Αθήναι

Κοπή βασιλόπιτας Συλλόγου Ιεράς Μόνης Κουδουμά

/in /by

Μέ χαρά σᾶς προσκαλοῦμε στήν κοπή τῆς βασιλόπιτας τοῦ συλλόγου μας πού θά πραγματοποιηθεῖ τήν Κυριακή 14 Ἰανουαρίου 2024 καί ὥρα 13:00 μ.μ. στό κέντρο «ΚΟΥΡΗΤΕΣ».

 

Θά περιλαμβάνει πλῆρες μενού καί Κρητική μουσική μέ τά συγκροτήματα ἀπό τόν Κρουσώνα τοῦ Δημήτρη Βερεράκη καί Γεωργίου Δρακογιαννάκη.

 

Ἐάν ἐπιθυμεῖτε νὰ παρευρεθεῖτε στήν ἐκδήλωση, παρακαλοῦμε νά ἐπικοινωνήσετε στά τηλέφωνα: Προέδρου: 6979 671415 – Αντιπροέδρου: 6948 513144

Γραμματέα: 6977 137233 – Ταμία: 6948060941, 2815 002979

 

Τιμή εἰσόδου 20 ευρώ

 

Προαιρετικό: Μετακίνηση μέ λεωφορεῖο ἀπό τά χωριά πρός τό κέντρο «ΚΟΥΡΗΤΕΣ» καί ἐπιστροφή. Τιμή εἰσητηρίου 5 ευρώ.

Ἐμφάνιση τῆς Παναγίας στόν ὅσιο Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ

/in /by

Τὸ ἀκόλουθο ὅραμα τοῦ ὁσίου εἶναι τὸ πιὸ ἐντυπωσιακό. Τὸ διηγεῖται ἡ μοναχὴ τοῦ Ντιβέγιεβο Εὐπραξία, γιατὶ ἀξιώθηκε κι αὐτὴ νὰ τὸ ἀπολαύσει μαζὶ μὲ τὸν ἅγιο:

Νωρὶς τὸ πρωὶ τῆς 25ης Μαρτίου 1831 ἀκούστηκε μία δυνατὴ βοὴ καὶ ἀκολούθησε ἕνας ἁρμονικὸς ὕμνος. Ἡ πόρτα τοῦ δωματίου ἄνοιξε μόνη της κι ἁπλώθηκε παντοῦ φῶς κι εὔωδια. Ὁ στάρετς Σεραφεὶμ ἦταν γονατιστὸς μὲ τὰ χέρια ὑψωμένα. Ἐγὼ ἔτρεμα.

Ξαφνικὰ σηκώνεται καὶ μοῦ λέει:

– Μὴ φοβᾶσαι, παιδί μου. Νά, ἡ Δέσποινά μας, ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος ἔρχεται κοντά μας!

Πράγματι, μπροστὰ πήγαιναν δυὸ ἄγγελοι κρατώντας ἀνθισμένα κλαδιά. Ἀκολουθοῦσαν ὁ Τίμιος Πρόδρομος καὶ ὁ Θεολόγος ἅγιος Ἰωάννης, ἐνῶ πίσω τοὺς ἔκανε τὴν ἐμφάνισή της ἡ Παναγία μὲ δώδεκα παρθενομάρτυρες.

Ἡ Θεοτόκος, φορώντας ἕνα λαμπρὸ μανδύα κι ἕνα ὑπέροχο στέμμα, μὲ πλησίασε, ἐνῶ ἤμουν πεσμένη κάτω. Μὲ ἄγγιξε καὶ εὐδόκησε νὰ μοῦ πεῖ:

– Σήκω, ἀδελφή, καὶ μὴ φοβᾶσαι. Μαζί μου ἔχουν ἔρθει παρθένες σὰν κι ἐσένα.

Δὲν κατάλαβα πὼς σηκώθηκα. Ἡ βασίλισσα ἐπανέλαβε:

– Μὴ φοβᾶσαι. Ἤρθαμε νὰ σᾶς ἐπισκεφθοῦμε.

Ὁ π. Σεραφείμ, ὄρθιος μπροστὰ στὴν Παναγία, μιλοῦσε μαζί της μὲ πολλὴ οἰκειότητα. Ἡ Θεοτόκος τοῦ εἶπε πολλά. Ἂν καὶ συμμετεῖχα στὸ ὅραμα, δὲν μπόρεσα ν᾿ ἀκούσω τί ἔλεγαν. Ἄκουσα μόνο τὸ ἑξῆς:

– Μὴν ἀφήνεις τὶς παρθένες μου τοῦ Ντιβέγιεβο.

– Ὢ Δέσποινα! Τὶς συγκεντρώνω, ἀλλὰ δὲν μπορῶ νὰ τὶς κατευθύνω μόνος μου.

– Θὰ σὲ βοηθήσω σὲ ὅλα ἐγώ. Θὰ τὶς διδάξεις τὴν ὑπακοή. Ἂν τὴν κρατήσουν, θὰ εἶναι μαζί σου καὶ κοντά μου. Διαφορετικά, θὰ χάσουν τὴ θέση ποὺ τοὺς ἑτοιμάζω ἀνάμεσα σ᾿ αὐτὲς ἐδῶ τὶς παρθένες. Οὔτε τέτοια θέση οὔτε τέτοιο στεφάνι θ᾿ ἀπολαύσουν. Ὁποιοσδήποτε τὶς προσβάλει, θὰ τιμωρηθεῖ ἀπὸ μένα. Κι ὅποιος τὶς διακονήσει γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, θὰ βρεῖ ἔλεος ἐνώπιόν Του. Κατόπιν ἡ Παναγία στράφηκε σ᾿ ἐμένα.

– Κοίταξε, μοῦ εἶπε, αὐτὲς τὶς παρθένες καὶ τὰ στεφάνια τους. Μερικὲς ἄφησαν ἐπίγεια βασίλεια καὶ πλούτη γιὰ τὴν οὐράνια Βασιλεία. Ὅλες ἀγάπησαν τὴν ἑκούσια πτωχεία, ἀγάπησαν μόνο τὸν Κύριο, καὶ γι᾿ αὐτὸ βλέπεις πόση δόξα καὶ τιμὴ ἀξιώθηκαν. Ὅπως ὑπέφεραν οἱ ἀρχαῖες μάρτυρες, ἔτσι ὑποφέρουν καὶ οἱ σημερινές. Μόνο ποὺ ἐκεῖνες ὑπέφεραν φανερά, ἐνῶ σήμερα ὑποφέρουν μυστικά, μὲ θλίψη καρδίας. Ὁ μισθός τους ὅμως θὰ εἶναι ὁ ἴδιος.

Γυρίζοντας ὕστερα ἡ Θεοτόκος στὸν Στάρετς, τὸν εὐλόγησε καὶ τοῦ εἶπε:

– Σύντομα, ἀγαπητέ μου, θὰ εἶσαι μαζί μας!

Κατόπιν ὁ ὅσιος ἀντάλλαξε μαζί της χαιρετισμό, καθὼς καὶ μὲ ὅλους τοὺς ἁγίους. Κάποιος ἀπ᾿ ὅλους γύρισε καὶ μοῦ εἶπε:

– Ἀξιώθηκες αὐτὸ τὸ ὅραμα χάρη στὶς προσευχὲς τῶν πατέρων Σεραφείμ, Μάρκου, Ναζαρίου καὶ Παχωμίου.

Ξαφνικὰ ὅλα χάθηκαν. Τὸ ὅραμα, ποὺ εἶχε διαρκέσει λιγότερο ἀπὸ μία ὥρα, τελείωσε. Ἦταν τὸ δωδέκατο ποὺ ἀξιώθηκε ν᾿ ἀπολαύσει ὁ ὅσιος Σεραφεὶμ στὴν ἐπίγεια ζωή του».

 

Εμφανίσεις και θαύματα της Παναγίας, εκδ. Ιερά μονή Παρακλήτου, σελ 138-140